ദേവീമാഹാത്മ്യസ്തോത്രം അഥവാ ദുർഗാസ്തോത്രം
ലക്ഷ്മീശേ യോഗനിദ്രാം പ്രഭജതി ഭുജഗാധീശതൽപേ സദർപൗ
ഉത്പന്നൗ ദാനവൗ തച്ഛ്രവണമലമയാംഗൗ മധും കൈടഭം ച .
ദൃഷ്ട്വാ ഭീതസ്യ ധാതുഃ സ്തുതിഭിരഭിനുതാം ആശു തൗ നാശയന്തീം
ദുർഗാം ദേവീം പ്രപദ്യേ ശരണമഹമശേഷാപദുന്മൂലനായ .. 1..
യുദ്ധേ നിർജിത്യ ദൈത്യസ്ത്രിഭുവനമഖിലം യസ്തദീയേഷു ധിഷ്ണ്യേ-
ഷ്വാസ്ഥായ സ്വാൻ വിധേയാൻ സ്വയമഗമദസൗ ശക്രതാം വിക്രമേണ .
തം സാമാത്യാപ്തമിത്രം മഹിഷമപി നിഹത്യാസ്യ മൂർധാധിരൂഢാം ദുർഗാം .. 2..
വിശ്വോത്പത്തി-പ്രണാശ-സ്ഥിതി-വിഹൃതി-പരേ ദേവി ഘോരാമരാരി-
ത്രാസാത് ത്രാതം കുലം നഃ പുനരപി ച മഹാസങ്കടേഷ്വീദൃശേഷു.
ആവിർഭൂയാഃ പുരസ്താദിതി ചരണ-നമത്-സർവ-ഗീർവാണ-വർഗാം ദുർഗാം .. 3..
ഹന്തും ശുംഭം നിശുംഭം ത്രിദശ-ഗണ-നുതാം ഹേമഡോലാം ഹിമാദ്രൗ
ആരൂഢാം വ്യൂഢദർപാൻ യുധി നിഹതവതീം ധൂമ്രദൃക്-ചണ്ഡ-മുണ്ഡാൻ .
ചാമുണ്ഡാഖ്യാം ദധാനാം ഉപശമിത-മഹാ-രക്തബീജോപസർഗാം ദുർഗാം .. 4..
ബ്രഹ്മേശ-സ്കന്ദ-നാരായണ-കിടി-നരസിംഹേന്ദ്ര-ശക്തീഃ സ്വഭൃത്യാഃ
കൃത്വാ ഹത്വാ നിശുംഭം ജിത-വിബുധ-ഗണം ത്രാസിതാശേഷലോകം .
ഏകീഭൂയാഥ ശുംഭം രണശിരസി നിഹത്യാസ്ഥിതാം ആത്തഖഡ്ഗാം ദുർഗാം .. 5..
ഉത്പന്നാ നന്ദജേതി സ്വയമവനിതലേ ശുംഭമന്യം നിശുംഭം
ഭ്രാമര്യാഖ്യാരുണാഖ്യം പുനരപി ജനനീ ദുർഗമാഖ്യം നിഹന്തും .
ഭീമാ ശാകംഭരീതി ത്രുടിത-രിപുഭടാം രക്തദന്തേതി ജാതാം ദുർഗാം .. 6..
ത്രൈഗുണ്യാനാം ഗുണാനാം അനുസരണ-കലാ-കേലി-നാനാവതാരൈഃ
ത്രൈലോക്യ-ത്രാണ-ശീലാം ദനുജ-കുല-വനീ-വഹ്നി-ലീലാം സലീലാം .
ദേവീം സച്ചിന്മയീം താം വിതരിത-വിനമത്-സത്രിവർഗാപവർഗാം ദുർഗാം .. 7..
സിംഹാരൂഢാം ത്രിനേത്രാം കരതല-വിലസച്ഛംഖ-ചക്രാസി-രമ്യാം
ഭക്താഭീഷ്ടപ്രദാത്രീം രിപുമഥനകരീം സർവലോകൈകവന്ദ്യാം .
സർവാലങ്കാരയുക്താം ശശിയുതമകുടാം ശ്യാമലാംഗീം കൃശാംഗീം ദുർഗാം .. 8..
ത്രായസ്വ സ്വാമിനീതി ത്രിഭുവനജനനി പ്രാർഥനാ ത്വയ്യപാർഥാ
പാല്യന്തേഽഭ്യർഥനായാം ഭഗവതി ശിശവഃ കിന്ത്വനന്യാ ജനന്യാഃ .
തത്തുഭ്യം സ്യാന്നമസ്യേത്യവനത-വിബുധാഹ്ലാദി-വീക്ഷാ-വിസർഗാം ദുർഗാം .. 9..
ഏതം സന്തഃ പഠന്തു സ്തവമഖില-വിപജ്ജാലതൂലാനലാഭം
ഹൃന്മോഹധ്വാന്ത-ഭാനു-പ്രഥിതമഖില-സങ്കൽപ-കൽപദ്രു-കൽപം .
ദൗർഗം ദൗർഗത്യ-ഘോരാതപ-തുഹിനകര-പ്രഖ്യമംഹോ-ഗജേന്ദ്ര-
ശ്രേണീ-പഞ്ചാസ്യ-ദേശ്യം വിപുലഭയദ-കാലാഹി-താർക്ഷ്യ-പ്രഭാവം .. 10..
ദുർഗാം ദേവീം ശരണമഹം പ്രപദ്യേ ..
देवीमाहात्म्यस्तोत्रम् अथवा दुर्गास्तोत्रम्
लक्ष्मीशे योगनिद्रां प्रभजति भुजगाधीशतल्पे सदर्पौ
उत्पन्नौ दानवौ तच्छ्रवणमलमयाङ्गौ मधुं कैटभं च ।
दृष्ट्वा भीतस्य धातुः स्तुतिभिरभिनुतां आशु तौ नाशयन्तीं
दुर्गां देवीं प्रपद्ये शरणमहमशेषापदुन्मूलनाय ॥ १॥
युद्धे निर्जित्य दैत्यस्त्रिभुवनमखिलं यस्तदीयेषु धिष्ण्ये-
ष्वास्थाय स्वान् विधेयान् स्वयमगमदसौ शक्रतां विक्रमेण ।
तं सामात्याप्तमित्रं महिषमपि निहत्यास्य मूर्धाधिरूढां दुर्गां ॥ २॥
विश्वोत्पत्ति-प्रणाश-स्थिति-विहृति-परे देवि घोरामरारि-
त्रासात् त्रातं कुलं नः पुनरपि च महासङ्कटेष्वीदृशेषु।
आविर्भूयाः पुरस्तादिति चरण-नमत्-सर्व-गीर्वाण-वर्गां दुर्गां ॥ ३॥
हन्तुं शुम्भं निशुम्भं त्रिदश-गण-नुतां हेमडोलां हिमाद्रौ
आरूढां व्यूढदर्पान् युधि निहतवतीं धूम्रदृक्-चण्ड-मुण्डान् ।
चामुण्डाख्यां दधानां उपशमित-महा-रक्तबीजोपसर्गां दुर्गां ॥ ४॥
ब्रह्मेश-स्कन्द-नारायण-किटि-नरसिंहेन्द्र-शक्तीः स्वभृत्याः
कृत्वा हत्वा निशुम्भं जित-विबुध-गणं त्रासिताशेषलोकम् ।
एकीभूयाथ शुम्भं रणशिरसि निहत्यास्थितां आत्तखड्गां दुर्गां ॥ ५॥
उत्पन्ना नन्दजेति स्वयमवनितले शुम्भमन्यं निशुम्भं
भ्रामर्याख्यारुणाख्यं पुनरपि जननी दुर्गमाख्यं निहन्तुम् ।
भीमा शाकम्भरीति त्रुटित-रिपुभटां रक्तदन्तेति जातां दुर्गां ॥ ६॥
त्रैगुण्यानां गुणानां अनुसरण-कला-केलि-नानावतारैः
त्रैलोक्य-त्राण-शीलां दनुज-कुल-वनी-वह्नि-लीलां सलीलाम् ।
देवीं सच्चिन्मयीं तां वितरित-विनमत्-सत्रिवर्गापवर्गां दुर्गां ॥ ७॥
सिंहारूढां त्रिनेत्रां करतल-विलसच्छङ्ख-चक्रासि-रम्यां
भक्ताभीष्टप्रदात्रीं रिपुमथनकरीं सर्वलोकैकवन्द्याम् ।
सर्वालङ्कारयुक्तां शशियुतमकुटां श्यामलाङ्गीं कृशाङ्गीं दुर्गां ॥ ८॥
त्रायस्व स्वामिनीति त्रिभुवनजननि प्रार्थना त्वय्यपार्था
पाल्यन्तेऽभ्यर्थनायां भगवति शिशवः किन्त्वनन्या जनन्याः ।
तत्तुभ्यं स्यान्नमस्येत्यवनत-विबुधाह्लादि-वीक्षा-विसर्गां दुर्गां ॥ ९॥
एतं सन्तः पठन्तु स्तवमखिल-विपज्जालतूलानलाभं
हृन्मोहध्वान्त-भानु-प्रथितमखिल-सङ्कल्प-कल्पद्रु-कल्पम् ।
दौर्गं दौर्गत्य-घोरातप-तुहिनकर-प्रख्यमंहो-गजेन्द्र-
श्रेणी-पञ्चास्य-देश्यं विपुलभयद-कालाहि-तार्क्ष्य-प्रभावम् ॥ १०॥
दुर्गां देवीं शरणमहम् प्रपद्ये ॥