દોહા :
વિઘ્ન વિનાશક વંદઉ વરદાયક ગણરાય ।
પ્રસન્ન હો હે શારદા ! ગુરૂવર લાગું પાય ||૧||
વાલરામ વર દીજીયે દર્શન દીજો આય ।
ઓધવરામ અંતર વસો જો ગુણલા નિત ગાય ||૨ ||
ચોપાઈ :
વાલરામ વંદઉ વરદાયી ,
તુમ્હરી કૃપા માનુજ તન પાયી ।।૧।।
સફલ જનમ કરહું ગુણ ગાઈ ,
ઐસા વર દો હે વરદાયી ।।૨।।
વાલરામ જય વિજય તુમ્હારી ,
નામ તુમ્હાર હૈ મંગલકારી ।।૩।।
જો જન લેત હે શરણ તુમ્હારી ,
દુઃખ મિટ હી સુખ પાવત ભારી ।।૪।।
માત ગોમતી કે તુમ્હ જાયા ,
પિતા ગાંગજી સબ મન ભાયા ।।૫।।
ધર્મ સ્થાપને કો તુમ્હ આયા ,
અધર્મ નશાવન હે ગુરૂરાયા ।।૬।।
ભક્તજનો કે દુઃખ કો હર્તા ,
સબ જીવોં કે તુમ હો ભર્તા ।।૭।।
તુમ કારણ હો જગ કે કર્તા ,
સત્ય કહહું પ્રભુ આપ અકર્તા ।।૮।।
વાલરામ વર દો હે દાતા ,
જનમ સફલ કરહું વરદાતા ।।૯।।
તુમ્હરે દ્વાર પે જો જન આતા ,
સુખ પાકર મનહીં હરષાતા ।।૧૦।।
શ્વેત વસ્ત્ર ઉર કફની ધારી ,
મનહર મૂરત મંગલકારી ।।૧૧।।
ભુજ પ્રલંબ નિજ જન ભયહારી ,
મુખ મંડલ જની મદન મુરારી ।।૧૨।।
કરકમલ લક્ષ્મી વરદાયક ,
તુમ્હ સમ નહીં કહું ઓર સહાયક ।।૧૩।।
નહિં મૈં ભક્ત નહિ મૈં લાયક ,
તદપિ વરણ કરો વરદાયક ।।૧૪।।
વાલરામ જય જય હો તુમ્હારી ,
યોગેશ્વર તુમ્હ સારંગ ધારી ।।૧૫।।
ચક્ર સુદર્શન પંચજન ધારી ,
મિત્ર મુરારી કો ગાંડિવ ધારી ।।૧૬।।
સુરમુની દનુજ મનુજ યશ ગાતે ,
અષ્ટ સિદ્ધિ નવ નિધિ કો પાતે ।।૧૭।।
આઠોં પ્રહર તુમ્હરે ગુણ ગાતે ,
ભુક્તિ મુક્તિ સબ સંપત્તિ પાતે ।।૧૮।।
વાંઢાય તીરથધામ સુહાયે ,
કચ્છ કી કિરત કોટી બઢાયે ।।૧૯।।
ભારત કે ગુણ સુરજન ગાયે ,
વાલરામ તુમ્હ યહાં પગુ ધાયે ।।૨૦।।
હરિદ્વાર હરિહર કર વાસા ,
કચ્છી આશ્રમ આપ નિવાસા ।।૨૧।।
વાલરામજી ઘાટ મનોહર ,
ગંગધાર અરૂ સપ્તસરોવર ।।૨૨।।
મુરચબાણ ભૂમિ મન ભાવન ,
પતિતન કો કરતી અતિ પાવન ।।૨૩।।
મુરત મનોહર મદન લુભાવન ,
દર્શન કરતે લોગ લુગાઇન ।।૨૪।।
પાછે ક્ષેત્રપાલ અતિ વીરા ,
મેટત જન્મ પત્ર ગ્રહ પીડા ।।૨૫।।
જહાં પદ પડ્યો ધન્ય ભઈ ધરણી ,
પદરજ કણકણ કૌટિક તરણી ।।૨૬।।
નારાયણસર તીર્થ મનોહર ,
વાલરામજી દિવ્ય સરોવર ।।૨૭।।
જીવન્હ હિત ભયે મનુજ સ્વરૂપા ,
તદપિ ચિન્મય બ્રહ્મ સ્વરૂપા ।।૨૮।।
તુમ બ્રહ્મા હો વિષ્ણુ મહેશા ,
તુમ સચરાચર હો જગદીશા ।।૨૯।।
કલિયુગ કે દુઃખ દોષ નશાવન ,
કરન આયે પતિતન કો પાવન ।।૩૦।।
વાલરામ મધુમંગલનામા ,
લીલા તેઁ પ્રગટે સુખધામા ।।૩૧।।
ધામધરા પુત આપ પ્રદાતા ,
સંકટ મોચન મુક્તિ કો દાતા ।।૩૨।।
દૈહિક દૈવિક ભૌતિક તાપા ,
મિટઈ મૂલ તવ ચરણ પ્રતાપા ।।૩૩।।
ઓધવરામ કે શિષ્ય કહાયે ,
સબ શિષ્યન કે મન કુ ભાયે ।।૩૪।।
ગૌ બ્રાહ્મણ સંતન્હ મન ભાયે ,
સાધક સિધ્ધ સુરન્હ ગુન ગાયે ।।૩૫।।
પ્રેત પિશાચ ભૂત ભગાયે ,
રાગરોગ દંભ દોષ નશાયે ।।૩૬।।
સદ્ ગુરૂચરણ શરણ જીન્હ લીન્હા ,
સહજ સુલભ મુક્તિ કર લીન્હા ।।૩૭।।
યહ ચાલીસા રચ્યો રચાયો ,
મૈં ઉર અંતર જાકર પાયો ।।૩૮।।
શ્રધ્ધા સહિત જો સુને સુનાયે ,
અનાયાસ ભવ જલ તર જાયે ।।૩૯।।
વાલરામ પ્રભુ આપ ગુંસાઈ ,
હરિ ! દાસ ઉર રહો સદાઈ ।।૪૦।।
દોહા :
વાલરામ ગોમતી સુત હે !
મતિ ગતિ મોરે આપ,
વાણી અન્ય ન ઉચ્ચરે જપે તુમ્હારા જાપ
ગુરૂવર વાલરામ કી જય...
ગુરૂવર ઓધવરામ કી જય...
બોલો ભાઈ સબ સંતન કી જય
।। સદ્ ગુરૂ ભગવાન કી જય ।।